De zesjescultuur.
De vermeende mentaliteit die zou heersen onder de Nederlandse studenten wat ervoor zou zorgen dat iedereen tevreden is met een voldoende; een 6. Maar nou wil ik het graag hebben over de.. Zeventjescultuur die heerst in het Nederlandse educatie systeem. Ik doel hierbij vooral op verslagen, scripties en projecten. Groepsprojecten al helemaal.
Het lijkt erop dat hoe goed je je best ook doet, ookal laat je je project of verslag zegenen, de leraar of lerares plakt er altijd een “oh. joah,. wel goed. 7” op. Nou kan je natuurlijk bedenken “heh. of je bent gewoon dom” maar dan nog; ook met examens (niet exacte vakken) is de kans op een 9 of 10 bijna nihil.
Toen ik in mijn eerste week aan de universiteit begon legde de rector dit zelfs nog uit:”Verwacht geen 10, wees blij met een 7. Dit is Nederland”. Serieus?? Hoe motiveert dat?? Waarom is de range dan niet 1 tot 8?? Waarom zou je blij moeten zijn met een 7? Hoeveel kan je nog doen dan? Waarom is een 10 zo’n ongrijpbaar getal? Perfect is toch perfect?? Er was laatst een jongen op TV. Hij had een 10 gehaald. Z’n leraar zei dat hij dat nog nooit had gegeven. WAT DE FUCK. SERIEUS. Zouden leraren zelf ooit een 10 kunnen halen? Als het blijkbaar zo uitermate raar is dat je je student voldoende heb opgeleid om zijn of haar werk naar behoren te doen, hoe goed ben je dan als een leraar? En als leraren geen 10 konden halen, zouden leraren dan ook blij zijn met een.. ZEVEN??
ZEVEN ZEVEN ZEVEN.
..seven.