Dus.

Tijd voor een verhaaltje. Een geniaal verhaaltje. Niet verzonnen, echt meegemaakt.

Omdat magen gevuld moeten worden en het altijd beter is als iemand anders de afwas moet doen bevond ik mij onlangs in een restaurant. Het restaurant was een zoveel-je-kan-eten Japans sushirestaurant met op de kaart dus naast sushi ook veel andere Japanse gerechten.

Nou vind ik Nederlanders echt cool. Echt waar. Lekker prakken, gaatje voor de jus en een boterham met kaas. Een typische Nederlandse maaltijd bestaat vaak uit aardappelen, groente en vlees. Precies dit probeerde een Nederlands gezin dat schuin voor mij zat ook te bereiken.

Elk gerecht dat er kwam werd door de mams of paps opgeschept bij de rest van de famile; twee volwassen kinderen. Een hoopje rijst, een paar boontjes en wat gefrituurde kip. Net alsof je thuis bent! Geen sushi kwam er aan te pas maar geen aardappelrösti of loempia werd er gemist. Geniaal. Eigenlijk wou ik ze even high-fiven met het bereiken van deze status in onze multiculturele samenleving maar uiteindelijk niet gedaan. Beetje spijt van.